آموزش و تدریس تار و سه تار در تهران و کرج.گلشهر.فردیس.شاهین ویلا...

دانلود آلبوم چهارمضراب، جلیل شهناز(53.8مگابایت)

دانلود تکنوازی تار:

1.......3.3Mb....download

2.......1.4Mb....download

o طرز نگهداری تکنیک پس از کسب آن مسئله‌ای بس مهم می‌باشد. واضح است که اجرای کامل یک اثر موسیقی فقط با برخورداری از یک تکنیک روان و پخته میسر است.

o اگر نوازندگان جوان و بی‌تجربه قبل از هر چیز تصورشان از تکنیک نوازندگی آسان و روان نواختن باشد، در اشتباه هستند. البته سرعت در نواختن پراهمیت است، ولی به هیچ وجه آن را نمی‌توان تنها مسئله‌ی مهم دانست. تکنیک خوب آن است که حامی و پشتیبان تخیل نوازنده باشد و در نتیجه نوازنده بتواند با درک اثر و کمک ساز آن طوری که باید وظیفه خود را ادا کند.

o انگشتان ما باید همیشه طوری در اطاعتمان باشند که تا وقتی از آنها نخواسته‌ایم عملی از خود بروز ندهند. برای رسیدن به این هدف انگشتان خود باید طوری را تربیت کنیم که به وظیفه‌ای که ما از آن‌ها توقع داریم، عمل نمایند؛ یعنی چیزی که برای یک اجرای خوب مورد توجه و لزوم است. تکنیک و ارائه درست یک اثر در موسیقی چنان به هم دیگر بستگی دارند که گاهی به آسانی نمی‌توان گفت حد فاصل هر یک چیست و یکی در کجا پایان می‌یابد و دیگری در کجا آغاز می‌شود. فقدان تکنیک کامل در اجرای هر قطعه موسیقی اثر کاملا نامساعدی دارد.

o نوازندگان جوان باید آگاه باشند که تمرین هدف اصلی آنان نیست؛ بلکه بدون شک وسیله‌ای بسیار مفید و مورد لزوم برای پیشرفت به سوی هدف‌های بالاتر است ولی هرگز آخرین هدف و غایت نیست. بنابرین، یک مربی خوب قبل از این که شاگردانش را به تمرین وادارد، باید همیشه برایشان روشن کند که قصد آنان از هفته‌ها تمرین روی یک اتود معین چیست چه نتیجه‌ای کسب خواهند کرد.

o شخص باید در هر حال چنان با فداکاری و تمرکز حواس تمرین نماید که تصور کند در مقابل گروهی برجسته و منتخب از موسیقیدانان می‌نوازد. اتودها و تمرین‌ها باید چنان نواخته شوند که تصور شود هیچ چیز زیباتر از آنها نیست.

o هیچ کس نمی‌تواند بیشتر از سی یا چهل دقیقه با تمرکز کامل حواس به تمرین بپردازد. بنابرین، توصیه می‌شود که اوقات تمرین در طول روز تقسیم شوند، به طوری که بین آنها به حد کافی اوقات فراغت وجود داشته باشند. تمرین خوب فقط به آهستگی انجام‌پذیر است. شخص باید تقریباً یک سرعت آرامی را برای نواختن انتخاب کند تا در نتیجه بتواند حتی قسمت‌های پیچیده‌ای را که باید منظم و یکنواخت نواخته شوند، با اعصابی راحت بنوازد و آنها را در حافظه خود بسپارد. در غیر این صورت، گذشته از این که احتمال دارد اشتباهات به صورت عادت درآیند، برای فرا گرفتن قسمت‌های مزبور سه یا چهار برابر وقت بیشتر لازم است.

o اگر شخص در حین تمرین دچار اشتباهی از قبیل نواختن یک نت نابه‌جا یا یک تکیه غلط یا یک وزن نادرست گردد، باید بلافاصله درصدد رفع آن برآید و به تصحیح آن بپردازد. این از واجبات است که شخص هر روز مقداری از وقت خود را به قصد رفع خستگی بنوازد، به خصوص وقتی که قبل از آن چند ساعتی را به طور جدی به کار و تمرین پرداخته باشد. مع ذلک، نباید فراموش شود که بی‌قید نواختن با بی‌دقت نواختن فرق کلی دارد.

تالیف : آندور فولدز (پیانیست مجار)

ترجمه : دکتر سعید خدیری

ahmadkheradju.blogsky.com

آموزشگاه موسیقی در گلشهر کرج,آموزش و تدریس تار و سه تار

علت به هم خوردن کوک در رابطه با ساز تار

1.سیم     2.گوشی     3.بیخ دسته       4.سر پنجه

1. سیم ها در دو صورت باعث در رفتن کوک میشوند یکی از طرف سیم گیر که اگر سیم خوب پیچیده نشود موجب شل شدن و ناکوکی میشود.دوم از سمت گوشی که اگر تعداد دور های سیم به گوشی خیلی کم و یا زیاد و یا کاملا محکم به گوشی پیچیده نباشد که امتحان آن کشیدن سیم از وسط به سمت بالا میباشد.

2.اگر سوراخ های گوشی کاملا جفت و جذب نباشند و گوشی از یک طرف یا دو طرف در جای خود حرکت کند و یا هنگام کوک کردن پله پله و یا پرش داشته باشد و یا حرکت گوشی به نرمی نباشد.

سوراخ گوشی ها کونیگ زیاد داشته باشد که باعث درامدن گوشی شود.

(در این دومورد در رفتگی مشخصا از یک سیم کاملا محسوس است)

3.اگر بیخ دسته ترک داشته باشد که هنگام نواختن کوک کلی تغییر میکند با کمی حرکت دسته تغییر صدا مشخص میشود.

4.اگر سرپنجه ترک خورده باشد و یا اتصالات آن جدا شده باشد کوک عدم ثبات و دایم احتیاج به کوک کردن دارد.

(در مورد سه و چهار کوک کلی عدم پایداری و همه سیم ها احتیاج به کوک دارد)

عوامل چفت نبودن سیم ها در تار

1.سیم    2.شیطانک    3.خرک    4.موارد پرده و یا استخوان

1.اگر سیم ها کهنه باشند و یا یکی از سیم ها کشش بیشتری داشته باشد و یا نو و کهنه باشد و یا دو سیم متفاوت باشد.

2.ارتفاع جفت سیم ها از روی شیطانک تا استخوان یکی نباشد.

3.شیار خرک هماهنگ با سطح دسته نباشد(در اغلب خرکها شیار های متعددی وجود دارد که باید فاصله دو سیم از شیطانک تا خرک مساوی و موازی باشد)

یا به عبارتی آخرین نقظه عبور سیم ها روی خرک و شیطانک یکی نباشد.

4.یک دست نبودن پرده ها (نازک و ضخیم)یا گره دار باشد.

استخوان در بعضی جاها فرورفتگی و یا ناهمواری داشته باشد.

maktabkhanemirza.ir

.آموزش کلیه سازها

. مشاورۀ رایگان

. در همۀ سطوح و برای همۀ سنین

.در نظر گرفتن شیوه ای منحصر به فرد برای آموزش هر هنرجو به تناسب ویژگی ها، توانایی ها و علائق شخصی

زیر نظر اساتید مجرب

تماس: 

09361890088

026-3353070

علت به هم خوردن کوک در رابطه با ساز تار

1.سیم     2.گوشی     3.بیخ دسته       4.سر پنجه

1. سیم ها در دو صورت باعث در رفتن کوک میشوند یکی از طرف سیم گیر که اگر سیم خوب پیچیده نشود موجب شل شدن و ناکوکی میشود.دوم از سمت گوشی که اگر تعداد دور های سیم به گوشی خیلی کم و یا زیاد و یا کاملا محکم به گوشی پیچیده نباشد که امتحان آن کشیدن سیم از وسط به سمت بالا میباشد.

2.اگر سوراخ های گوشی کاملا جفت و جذب نباشند و گوشی از یک طرف یا دو طرف در جای خود حرکت کند و یا هنگام کوک کردن پله پله و یا پرش داشته باشد و یا حرکت گوشی به نرمی نباشد.

سوراخ گوشی ها کونیگ زیاد داشته باشد که باعث درامدن گوشی شود.

(در این دومورد در رفتگی مشخصا از یک سیم کاملا محسوس است)

3.اگر بیخ دسته ترک داشته باشد که هنگام نواختن کوک کلی تغییر میکند با کمی حرکت دسته تغییر صدا مشخص میشود.

4.اگر سرپنجه ترک خورده باشد و یا اتصالات آن جدا شده باشد کوک عدم ثبات و دایم احتیاج به کوک کردن دارد.

(در مورد سه و چهار کوک کلی عدم پایداری و همه سیم ها احتیاج به کوک دارد)

عوامل چفت نبودن سیم ها در تار

1.سیم    2.شیطانک    3.خرک    4.موارد پرده و یا استخوان

1.اگر سیم ها کهنه باشند و یا یکی از سیم ها کشش بیشتری داشته باشد و یا نو و کهنه باشد و یا دو سیم متفاوت باشد.

2.ارتفاع جفت سیم ها از روی شیطانک تا استخوان یکی نباشد.

3.شیار خرک هماهنگ با سطح دسته نباشد(در اغلب خرکها شیار های متعددی وجود دارد که باید فاصله دو سیم از شیطانک تا خرک مساوی و موازی باشد)

یا به عبارتی آخرین نقظه عبور سیم ها روی خرک و شیطانک یکی نباشد.

4.یک دست نبودن پرده ها (نازک و ضخیم)یا گره دار باشد.

استخوان در بعضی جاها فرورفتگی و یا ناهمواری داشته باشد.

maktabkhanemirza.ir

ahmadkheradju.blogsky.com

گفتن که همیشه دوتا چیز کهنه اش بهتره: ساز و دوست اما نه هر سازی. ساز مشقی دیگه کهنه و نو نداره. اگه ساز ساز خوبی باشه به مرور زمان با خشکتر شدن درصد رطوبت نسبی چوب و ... صدادهی ساز بهتر میشه. البته اگه ساز قدیمی آسیب جدی ندیده باشه. 
خرید ساز حرفه ای تشخیص حرفه ای لازم داره و آدم های خاص خودش رو می خواد. اما خرید ساز مشقی (تمرینی) برای شروع حساسیت کمتری داره.برای شروع نیازی به خرید ساز خوب نیست و اصولا نباید دنبال ساز خوب گشت که خودش برای خودش بحثی جداست.

بهتره بگیم که حداقل پارامترهای لازم برای ساز خوب چیه. البته پارامترهای کلی رو که الان به ذهنم می رسه رو فقط می نویسم چون اول و آخرش کسی که تجربه برخورد با ساز رو نداره نمی تونه اینها رو به راحتی تشخیص بده. 
1. ظاهر ساز سالام باشه. بیخ دسته و کاسه ترک نداشته باشه. دسته تاب نداشته باشه و ... 
2. برای کوک کردن و فالش نبودن لازمه که سیم از دسته کوک تا ته سیم گیر در یک راستا باشه و در مسیر سیم کج نشده باشه. مسیر: دسته کوک-شیطونک-خرک-سیم گیر. 
3. تفاون فاحش روی نت های هم صدای سیم ها و اکتاوهای مختلف نباشه. فکر کنم بد نوشتم! منظورم اینه که مثلا نت دست باز دو سیم اول پس از کوک کردن با دیگر دو ها همخوانی داشته باشه. 
4. همه جای ساز نسبتا خوب صدا بده. 

javabyab.com

هر جوابی برای یک سوال کلی صحیحه. یادگیری سه تار از 1 ساعت تا تمام عمر ممکنه طول بکشه!!! 

بهتره عواملی که در یادگیری سه تار نقش موثری دارند رو بررسی کنیم: 

1. هدف. در چه حدی می خواهم سه تار (هرساز دیگری) یاد بگیرم؟ 

الف. صدا در آوردن.  ب. نواختن آهنگها و گوشه های معروف در حد مبتدی  پ. نواختن اصولی در حد متوسط 

ت. نواختن در حد متوسط با تکنیکهای معمول (با درک سطحی)  ث. نواختن نسبتا خوب با تکنیکهای معمول و پیشرفته همراه با درک نسبتا خوب  ج. نوازندگی حرفه ای و درک عمیق 

2. پیشینه موسیقایی. 

مسلم است که داشتن پیشینه شنیداری (شنیدن نغمه های ایرانی، ردیف موسیقی، موسیقی فولکلور و ...) می تونه کمک زیادی به سرعت یاد گیری و درک بیشتر اون بکنه. 

همچنین داشتن گوش موسیقایی (آشنایی با صداها، درک فالش بودن یا نبودن یک صدا، درک خوش صدا یا بد صدا بودن، ...) بسیار یاری دهنده است. 

چنانچه کسی قبلا ساز دیگری می نواخته حتما با اصول اولیه سازها آشنا است می تواند کمک کننده و در برخی موارد بازدارنده باشه! برای مثال اگر کسی تار می نواخته، به سرعت می تواند شروع به نواختن سازهایی چون رباب، عود، سه تار و ... کند و در مدت کوتاهی بر تکنیک های آن ساز جدید مسلط شود. اما همین شخص در یاد گیری سازهایی مثل گیتار، کمانچه، ویولن و ... با مشکلات بیشتری باید دست و پنجه نرم کند؛ مشکلاتی از قبیل نحوه انگشت گذاری عمودی روی گیتار، تغییر شیوه ویبره دادن روی سیم از عمودی به افقی روی ساز های کمانچه و ویولن و ... 

3. میزان استعداد ذاتی 

آنچه که بنده به شخصه تجربه کرده و دیده ام که شخصی بوده که پس از سالها ممارست و استفاده از محضر اساتید به نام نتوانسته از حد ب (در بالا مشخص شده) عبور کند و شخص دیگری هم هست که در عرض چند ماه این حد را پشت سرگذاشته و پس از یک یا دو سال وارد مراحل متوسطه و پیشرفته شده. 

4. تمرین و ممارست 

رابطه مستقیم با پیشرفت (سرعت و کیفیت یادگیری) دارد، البته به شرط بند شماره 3 

5. استاد مناسب 

استاد مناسب لزوما به معنی بهترین استاد نیست! استادی که بتواند با تدریس و دادن تمرین های مناسب و به جا به پیشرفت نوازنده کمک کند. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

با توجه به این موارد، زمان مشخصی برای سوال شما نمی شه ارایه کرد و این جواب از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. 

گاهی به اشتباه گفته می شود که مثلا تار یا فلان سخت ترین یا مثلا سنتور راحتترین ساز ایرانی است! این حرف فقط برای مراحل ابتدایی (الف) صحیحه و  نوازنده شدن در سطح حرفه ای برای تمامی سازها دشواری خاص خود را دارد. 

javabyab.com

• جلسۀ مشاورۀ رایگان 
• در همۀ سطوح و برای همۀ سنین 
• زمان کلاس یک ساعت 
• جلسه ای 30,000 تومان 
• با تخفیف ویژه برای دانشجویان، دانش آموزان و یا ثبت نام بصورت ترمی هر جلسه 25,000 تومان

شمارۀ تماس: 09121054350

اصلاح پرده سالیان درازیست در موسیقی ما چه در موسیقی عملی چه نظری، مورد استفاده قرار می گیرد؛ هنوز هم پرده روی سازهای ایرانی به فرم گذشته استفاده می شود، البته این به معنای توقف روند اصلاح سازگاری و بهبود کیفیت در سازگری موسیقی ایرانی نیست. برای روشن شدن این موضوع به بحث در مورد انواع پرده های معمول سه تار و دلیل رد بعضی از طرح های پیشنهادی می پردازیم.

یک نوازنده آماتور اولین بار که نحوه بستن پرده و گره زدن پرده های معمول تار و سه تار (که اکثرا” از روده گوسفند است) را ببیند حتما” این سئوال برایش پیش می آید که چرا تار و سه تار نباید مانند ماندولین و گیتار پرده های ثابت داشته باشند که هر سال مشکلات تعویض پرده یا تنظیم پرده (که بخاطر تماس دست با پرده های متحرک روی می دهد) را نداشته باشد؟

فواصل ریزتر از ربع پرده که در موسیقی ایران به وفور دیده می شود موجب شده، نوازنده زحمت استفاده از پرده های متحرک را بپذیرد و از پرده های ثابت استفاده نکند. اینجا یک سئوال پیش می آید که چرا کل پرده ها ( یعنی مثلا” از سی کرن به جای یک پرده دو پرده) بصورت ثابت روی ساز بسته نمی شود که اصلا” نیازی به بالا یا پاین کشیدن پرده نباشد؟

به جواب این سئوال هنگام نوازندگی با پرده های کامل می توان رسید! وقتی فاصله پرده ها به قدری کم شود که انگشت بین آن به خوبی قرار نگیرد لرزش سیم بوسیله گوشت دست گرفته می شود و صدای سیم تا حدی خفه می شود و ساز دیگر طنین مناسبی نخواهد داشت.

(پرده روی دسته سازها غیر از اینکه باعث سهولت پیدا کردن محل دقیق نت ها برای نوازنده می شود، نقش یک شیطانک را هم به عهده می گیرد! به این صورت که بر آمدگی پرده و فشار دست بر پرده لرزش سیم از محل پرده به قبل از آنرا قطع می کند که صدای شفافی هنگام زخمه زدن بوجود آید، پس برخلاف تصور عده ای که عقیده دارند تنبلی نوازندگان در پیدا کردن نتها موجب بسته شدن پرده روی سازها شده ، تولید صدای خالص بدون پرد ممکن نیست!)

این موضوع که چه پرده ای برای سازهای تار و سه تار مناسب است (که هم کیفیت صدایی خوبی داشته باشد هم دوام زیاد) اخیرا” بعضی از نوازندگان و سازگران را به جنب و جوش واداشته و تجربیات جالبی هم در این سالها به دست آمده.

پرده معمولی از جنس روده گوسفند

پرده های معمولی که روی تار و سه تار (و سازهای محلی مثل تنبور و گاهی دوتار) بسته می شوند، روده گوسفند هستند. این پرده ها نسبت به پرده ها یی که در ادامه ذکر خواهد شد زبرتر و کم دوامتر هستند ولی در جابجایی ها روی نتهایی که متغییر است، نرمتر و لغزنده ترند. این پرده ها بطور میانگین حدود یکسال تا یکسال و نیم در دست یک نوازنده متوسط کارایی دارد(بدون آغشته کردن آن به مواد نگهدارنده دیگر) و پس از آن یکی پس از دیگری باز می شود ( متفاوت بودن جنس پرده، رطوبت محل نگهداری و استیل دست چپ نوازنده در طول عمر پرده تاثیر زیادی دارد، همین پرده در شرایط مناسب آب و هوایی و با استیل مناسب می تواند بیش از ۳ سال عمر کند)

رطوبت هوا مخصوصا” در تابستان که کولرهای آبی در منازل ایران استفاده می شود ضربه زیادی به ساز و مخصوصا” به پرده ساز (از جنس روده گوسفند) می زند.

گاهی در تابستان پس از باز کردن جعبه ساز متوجه شوید.چند پرده پاره شده، برای جلوگیری از این اتفاق بسته های رطوبی گیر ( که معمولا” در جعبه های لوازم الکتریکی هم هست) را در جعبه ساز بگذارید تا محیط نگهداری ساز مرطوب نباشد.

همانطور که در بالا ذکر شد، استیل دست چپ نوازنده و میزان اصطکاک آن با پرده در طول عمر پرده نقش مهمی دارد. نوازنده باید سعی کند تا حد امکان کمترین تماس را با پرده داشته باشد، این هم به سرعت در حرکت افقی دست روی دسته کمک می کند هم از ساییدگی پرده می کاهد. پرده های معمولی (روده گوسفند) بخاطر قیمت پائین و سهولت در بستن روی ساز، بیشترین آمار فروش را (نسبت به انواع دیگر پرده) از آن خود کرده است.

ازسایت:www.yjc.ir

۱.ساز را در محیط مرطوب قرار ندهید(مانند کولر).

۲.ساز را در مجاورت نور خورشید و حرارت نگذارید.

۳.تا میتوانید ساز را در جعبه یا کاور بگذارید.

۴.ساز را آویزان کنید و از خوابانیدن آن روی زمین خود داری نمائید.(اگر ساز آویزان باشد گرانیگاهش بر زمین عمود خواهد بود و نیروی جاذبه ی زمین اثری بر روی دسته ی ساز نمیگذارد)

۵.کوک ساز در حتما مطابق نت سی بمل دیاپازون کوک نمائید تا به دسته ی ساز فشاری وارد نشود. (سیم اول سه تار نیم پرده پائینتر از دیاپازون یعنی سی بمل کوک میشود ولی در اجرا و نت نویسی نت دو خوانده و اجرا میشود)

۶.اگر قرار است دستگاه خاصی را اجرا کنید از یک ماه قبل کوک ساز را روی همان دستگاه قرار داده و تغییر ندهید۰(حاصل این کار این است که ساز به آن کوک مورد نظر عادت کرده هم لحن بهتری میدهد هم موقع اجرا از کوک خارج نمیشود)

۷.در جعبه ی ساز نم گیر بگذارید.

۸.با دست کثیف مخصوصا چرب ساز نزنید.(پرده های ساز از بین میروند)

۹.اگر از ساز مدتی استفاده نکنید صدای آن میخوابد پس حتما چند وقت یک بار با ساز بنوازید.

منبع:yjc.ir

لیست آموزشگاه های موسیقی کرج

چوب سه تار از درخت توت باشد.

رگه های درشت صفحه به سمت سیم بم باشد.

فاصله ی سیم تا دسته ی ساز کم باشد تا حدی که موقع اجرا سختیه سیم را حس نکنید.

صدای پائین دسته با بالا دسته همخوانی داشته باشد.

صدای سیم دوم مفهوم باشد و حالت گنگی نداشته باشد.

در اجرای سیم بم.سیم کاملا نرم و صدایی طبیعی داشته باشد.

صدای همه ی سیمها دنبال هم باشد یعنی با هم همخوانی داشته باشد و در گوش دادن تفکیک سیمها سخت باشد.

بلند بودن صدای ساز دلیلی بر خوب بودنش نیست.

با یک مضراب ویا حتی بدون زدن مضراب باید بتوانید چندین نت را به راحتی و با طنین خوب اجرا کنید.

در اجرای تکنیک ناله ی ساز(ویبره) هیچ مشکلی نداشته باشید.

بعد از کوک کردن ساز تک تک پرده ها را امتحان کنید که در اصطلاح گز نزند.

دسته ی ساز نه کلفت و نه زیادی نازک باشد که البته بستگی به دست خودتان دارد.

ساز از نظر وزنی سبک باشد.

سازی که زیاد رنگ شده باشد فقط قشنگ است و احتمال دارد که صدای خوبی نداشته باشد.

رنگ ساز هرچه روشنتر باشد بهتر است .هم اگر عیبی داشته باشد پیداست و هم از نظر روانشناسی مثبت است.

از: yjc.ir

“تار” از مشهورترین سازهای زهی ایرانی است که در داخل کشور ساخته می شود. این ساز که با مضراب نواخته می شود حدود قیمتش در بازار از ۷۰۰ هزار تا ... میلیون تومان متغیر است.

یک کارشناس فروش برای خرید این ساز توصیه می کند کاسه تار بدون ترک و متقارن باشد. وزن ساز زیاد نباشد. خرک و پوست ساز مرغوب باشد و تراش دسته بدون ایراد باشد.

“سه تار” یکی دیگر از سازهای زهی ایرانی است که با ناخن انگشت اشاره دست راست نواخته می شود. این ساز حدود ۷۰ هزار تا ۳٫۵ میلیون تومان است.

“تنبور” از دیگر سازهای زهی ایرانی است که جزو سازهای مشهور موسیقی مقامی ایران به شمار می رود. قیمت این ساز در بازار ۱۰۰ هزار تا یک میلیون تومان است.

“عود” یا بربط از جمله سازهای زهی ایرانی است که در کشورهای عربی و خاورمیانه نیز رواج دارد. این ساز که هم در داخل ساخته می‌شود و هم از کشورهای همسایه وارد می شود، حدود قیمتش از ۶۰۰ هزار تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است.

“سنتور ” ساز زهی ضربه ای ایرانی است که جزو پرفروش‌ترین و پرمخاطب‌ترین سازها به شمار می رود. قیمت این ساز در بازار از ۳۰۰ هزار تا چهار میلیون تومان متغیر است.

نوع چوب، سبک یا سنگینی ساز، کوک در نکردن ساز و گود نبودن صفحه روی سنتور از مهمترین نکاتی است که باید هنگام خرید سنتور به آن توجه کرد.

“کمانچه” ساز زهی ایرانی است که با آرشه نواخته می‌شود. این ساز که به دو نوع پشت باز و پشت بسته تقسیم می‌شود، حدود قیمتش ۳۵۰ هزار تا دو میلیون است.

“تنبک” یکی از مشهورترین سازهای کوبه‌ای ایرانی است که از ۱۴۰ هزار تا یک میلیون تومان در بازار به فروش می رسد.

“دف” یکی دیگر سازهای کوبه ای ضربی است که ۳۰ هزار تا ۲۰۰ هزار تومان قیمت دارد.

” نی” از مشهورترین سازهای بادی ایرانی است که ۳۰ هزار تا ۳۰۰ هزار تومان فروخته می شود.

صاف بودن نی و تناسب بند ها از مهم ترین ویژگی های این ساز است.

khazaan.ir

در قرن حاضر نواختن این ساز دچار تحولات زیادی شده است و هم اینک بیش از ده شیوه سه تار نوازی را داریم که هر یک بر گرفته از شیوه قدما و ترکیب آن با شیوه های دیگر از جمله سلایق شخصی است. این تفاوت نواختن ها در عمل با استفاده از تنوع مضراب زنی، موقعیت قرار گفتن دست مضراب زن بر روی صفحه ساز و نحوه پرده گرفتن توسط دست چپ حاصل می شود. عواملی همچون نواخت ملایم بر روی سیم ها، تک سیم نوازی، شلوغ نوازی، تنبوری نوازی و سرعت مضراب و پنجه باعث می شوند صداهای متفاوتی از این ساز شنیده شود. در عصر ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه، میرزا عبدالله فرزند آقا علی اکبر فراهانی از نخستین کسانی بود که سه تار را، مانند تار یکی از سازهای بنیادین موسیقی ایرانی دانست و خود او نیز علاوه بر تار، نوازنده چیره دست سه تار بود. اما از آنجا که در نخستین ضبط های موسیقی ایرانی هیچ اثری از سه تار نوازی میرزا عبدالله به ثبت نرسیده است، اطلاع دقیقی از شیوه نوازندگی سه تار او نداریم. پس از وی، شاگردش درویش خان شاخص ترین نوازنده سه تار زمان خود بود که از او نیز هیچ نمونه صوتی بر جای نمانده است. درویش خان علاوه بر تار، شاگردان ممتازی در نوازندگی سه تار داشت که می توان به نام های ابوالحسن صبا، ارسلان درگاهی، یوسف فروتن، سعید هرمزی و کلنل علی نقی وزیری اشاره کرد. وزیری با وجود آن که شاگرد مستقیم درویش خان بود ولی در نوازندگی سه تار دنباله رو استادش نشد و یک شیوه کاملاً شخصی در پیش گرفت. سنت سه تار نوازی بر اساس ردیف موسیقی ایران با تفاوت هایی در نحوه بیان، بعدها توسط احمد عبادی، داریوش صفوت، جلال ذوالفنون، محمدرضا لطفی و داریوش طلایی ادامه یافت.

شیوه نوازندگی این ساز پس از ورود به رادیو تغییر کرد. احمد عبادی فرزند کوچک میرزا عبدالله در سال 1327 توسط اسماعیل نوّاب صفا به رادیو دعوت شد و برای اوّلین بار در مرداد ماه سال 1327 صدای سه تارش از رادیو پخش گردید. پیش از آن شیوۀ قدما در نوازندگی سه تار بدین شکل بود که تمامی سیم ها با یکدیگر به صدا در می آمد ولی عبادی شیوه خلوت نوازی یا تک سیم نوازی را سرلوحه کار خویش قرار داد. عبادی گر چه فرزند میرزا عبدالله بود ولی مرگ زود هنگام پدر این فرصت را به او نداد تا از محضرش استفاده کند. بنابراین بعدها نوازندگی سه تار را از خواهران خود خصوصاً ملوک خانم که سه تار را به شیوۀ پدر می نواخت فرا گرفت. با این وجود، عبادی شیوه سه تار نوازی پدر را دنبال نکرد و خود در این فن، صاحب شیوه مخصوصی شد.

پس از فوت استاد صبا شیوه نوازندگی قدما چندان پیگیری نشد و سه تار نوازی عملاً به سلایق شخصی میل کرد. به عبارتی هر یک از نام آوران نوازندگی این ساز با استفاده از منابع مختلف و لحاظ سلیقه های شخصی به الگوهای متفاوتی از نوازندگی سه تار دست یافتند. این تفاوت ها به گونه ای است که یک شنونده کم آشنا هم با چند بار گوش دادن متوجه آن ها می شود. از شاگردان مستقیم ابوالحسن صبا می توان به دکتر داریوش صفوت، دکتر تفضلی و محمود تاجبخش اشاره کرد.

از دیگر نوازندگان مطرح سه تار می توان به نام های عطا جنگوک، داریوش پیرنیاکان، مسعود شعاری، بهداد بابایی، رامین جزایری و فرشاد توکلی اشاره کرد که برخی از ایشان تلفیقی از شیوه های گوناگون همراه با سلیقه های شخصی را در سه تار نوازی سنتی دنبال می کنند و برخی دیگر مانند رامین جزایری و فرشاد توکلی دنباله رو شیوه ابوالحسن صبا هستند.

سه تار سازی سبک، کم حجم و نسبتاً ارزان قیمت است و صدایی ملایم دارد. به همین دلیل علاقه مندانش بیشتر از دیگر سازهای ایرانی مانند تار، سنتور و کمانچه هستند. 

منبع:farabisoft.com

ساختار و مشخصات:
سه‌تار از سازهای زهی و مضرابی موسیقی ایرانی است که آن را با ناخن انگشت اشارهٔدست راست می‌نوازند. این ساز، دارای ۴سیم از جنس فولاد و برنج است که به موازات دسته، از کاسه تا پنجه کشیده شده‌اند. سه‌تار دارای ۲۶پردهٔقابل حرکت از جنس رودهٔحیوانات یا ابریشم است. صدای سه‌تار ظریف و تا حدودی غمگین است و وسعت صوتی آن نزدیک به ۳اکتاو است.
سه‌تار و انواع سازهای شبیه به‌آن مانند دوتار و تنبور و چگور در نواحی مرکزی آسیا و خاورمیانه رواج داشته‌است. به نظر می‌رسد که سه‌تار از قرن چهارم هجری رواج داشته‌است.
اجزائ آن شامل: سیم‌ها-کاسه-صفحه-دسته-خرک-سیم‌گیر-شیطانک-گوشی- پرده
 
تاریخچه و توصیفات : 
سیم سوم و چهارم آن نزدیک به هم قرار دارند و هم‌زمان نواخته می‌شوند و مجموعهٔآندو رامعمولاً سیم «بم» مینامند. با گذشت زمان کسانی چون ابونصر فارابی، ابوعلی سینا، صفی الدین ارموی و از متأخران ابوالحسن خان صبا لزوم افزایش یک سیم دیگر به این ساز را درک کرده و سه‌تارهای امروزی دارای چهار سیم هستند (این سیم از نظر تاریخی سیم چهارم است ولی سیم سوم خوانده می‌شود). برخی از جمله عده‌ای از عرفا به آن «اوتار» نیز می‌گویند.

سه تار از جمله سازهای اصیل ایرانی است و با این که در محدوده جغرافیایی غرب آسیا سازهای هم خانواده سه تار با شکل و شمایلی نزدیک به وفور یافت می شود، امّا مشابه سه تار کنونی در نقاط دیگر این منطقه دیده نمی شود. به نظر می رسد که سه تار کنونی، روندی طولانی و تدریجی راپشت سر گذاشته است و در این زمان به شکل و صدا دهی کنونی رسیده است. این ساز که در گدشته به “سه سیم” نیز معروف بوده است در حدود دو و نیم قرن پیش به دست درویش مشتاق علی شاه کرمانی دارای سیم چهارمی می گردد (سیم واخوان یا به نام مبتکر آن، “سیم مشتاق” –سیم سفید بین زرد و بم) که به دلیل نیاز به بهتر شدن صدا دهی- به رغم تناقض آشکارا با نام ساز- بدین صورت معمول و استفاده از آن مرسوم گردید.

سازندگان و نوازندگان :
از استادان مسلم و چیره دست سه تار می توان از استاد جلال ذوالفنون ، استاد احمد عبادی و استاد حسین علیزاده استاد محمد رضا لطفی و ... را نام برد.

1ahang.com

ساختار و مشخصات:

این ساز از دو قسمت کاسه و دسته تشکیل می شود. کاسه که مهمترین بخش ساز است معمولاً دو تکه ساخته می شود. چوب مورد استفاده بیشتر از درخت توت و گاهی از درخت گردوست و البته بهترین کیفیت با چوب توت بدست می آید. برای ساخت آن، ابتدا دو طرف کاسه تار به صورت جداگانه تراشیده می شود و سپس داخل هر یک خالى شده و بعد آنها را به هم می چسبانند. کاسه از یک قسمت بزرگ به نام شکم و یک قسمت کوچک به نام نقاره تشکیل می شود.
پس از چسباندن دو نیم کاسه، دسته را به آن وصل مى کنند و سپس سرپنجه نیز به دسته وصل مى شود. سرپنجه در واقع جعبه ای است که در انتهای دسته تار قرار دارد و گوشی های نگهدارنده سیم های تار بر دو سوی آن جای می گیرند.
برای تار دو نوع سرپنجه می سازند. یکی طرح سنتی و دیگری نوعی جدید موسوم به طرح استاد قنبری (ابراهیم قنبری مهر).
برای تزئین دسته تار معمولاً دو نوار استخوانی که در بین شان یک نوار چوبی تیره رنگ نصب شده است، دیده می شود.
خرک وسیله کوچکی از جنس شاخ بز یا گوسفند است که سیم های تار از روی آن عبور می کنند و هنگام نوازندگی طنین صدای سیم ها از طریق همین خرک به پوست تار و در نهایت به کاسه تار وارد می شود تا برای چند مرحله تشدید شوند.
در سال های اخیر نوعی خرک پلاستیکی نیز ساخته شده است که به زعم برخی نوازندگان و سازندگان تار، صدای بهتری ایجاد می کند.
تار 6 سیم دارد. سه عدد از سیم ها از جنس فولاد و سه عدد دیگر از جنس آلیاژهای مس هستند. در گذشته، تمام سیم ها را همانند سایر سازهای زه دار، از ابریشم می ساختند. سیم ها از یک طرف به کاسه تار وصل می شوند و پس از گذشتن از روی خرک در انتهای دسته به گوشی های ششگانه متصل می شوند.
سیم های تار با کوک های مختلفی به صدا در می آیند. هر کدام از آنها رنگ صوتی ویژه ای دارند و تقریباً با یک کوک می توان تمام دستگاه های موسیقی ایرانی را نواخت. گستره صدا دهی این ساز در حدود دو و نیم هنگام Octaveاست.
برای نوازندگی تار، کوک های مختلف و متنوع وجود دارد. برخی کوک ها برای اجرای برخی دستگاه ها مناسب تر و برای برخی دیگر چندان مناسب نیستند. بر روی دسته تار 25 تا 28 عدد پرده بسته می شود. پرده ها مشخص کننده نقاطى هستند که نت هاى مختلف به وسیله آن تولید می شوند. جنس پرده از روده تابیده گوسفند است که نوازنده با دست گذاشتن روى هر کدام از آنها مى تواند نت متفاوتى را بنوازد.
تار با مضرابی کوچک از جنس برنج به طول تقریبی سه سانتی متر نواخته می شود.
تقریباً نصف طول مضراب با موم پوشیده می شود تا مضراب در دست های نوازنده به راحتی جای گیرد.
در سال های اخیر یک نوع مضراب پلاستیکی نیز بدین منظور ساخته شده است.

1ahang.com